ความแตกต่างเบื้องต้นระหว่างสัญญาแฟรนไชส์และสัญญาอนุญาตให้ใช้สิทธิในเครื่องหมายการค้า
โดยหลักแล้วสัญญาแฟรนไซส์จะมีข้อกำหนดเกี่ยวกับการดำเนินการในด้านธุรกิจเป็นสำคัญ โดยแฟรนไซส์ซีจะต้องดำเนินธุรกิจให้เป็นไปตามข้อกำหนดในสัญญาซึ่งได้ทำระหว่างแฟรนไชส์ชอร์และแฟรนไชส์ชี โดยส่วนใหญ่จะเป็นข้อตกลงการใช้ผลิตภัณฑ์ ข้อตกลงการซื้อขายสูตร หรือข้อตกลงซึ่งกำหนดให้ใช้วัตถุดิบของแฟรนไชส์ชอร์เท่านั้น
แต่กรณีของสัญญาอนุญาตให้ใช้เครื่องหมายการค้านั้น ผู้ได้รับอนุญาตให้ใช้เครื่องหมายการค้าจะต้องปฎิบัติตามเงื่อนไขหรือข้อกำหนดที่เพื่อการควบคุมคุณภาพสินค้าหรือบริการ ตามที่เจ้าของเครื่องหมายการค้ากำหนดโดยเน้นหนักไปทางด้านคุณภาพสินค้าและการบริการเป็นสำคัญซึ่งเจ้าของเครื่องหมายจะเป็นผู้ควบคุมดูแลการผลิตโดยตรงเนื่องจากจะต้องควบคุมมาตรฐานให้เป็นไปในทิศทางเดียวกัน
การยื่นเครื่องหมายการค้าใหม่โดยปกติในประเทศไทยจะใช้เวลาพิจารณาประมาณ 10-12 เดือนจึงจะมีผลการพิจารณาประกาศออกมา ภายหลังผลการพิจารณาไม่ผ่านการพิจารณาเนื่องจากคำที่ใช้สื่อถึงคุณสมบัติ พรรณนาถึงสินค้า/บริการ แต่เราเป็นผู้ใช้เครื่องหมายการค้านั้นมาโดยสุจริต ผู้ขออาจยื่นหลักฐานชี้แจงนายทะเบียนได้ว่าเครื่องหมายการค้าดังกล่าวนี้ได้มีการใช้เครื่องหมายไประยะเวลาหนึ่ง (ระยะเวลาประมาณ 5 ปีขึ้นไป) โดยมีลักษณะการใช้มาอย่างแพร่หลาย เป็นที่รู้จักกันในวงการ เช่น มีการจำหน่ายแพร่หลายโดยใช้เครื่องหมายกับตัวสินค้านั้นหรือโดยวิธีการโฆษณา ถ้าผู้ขอหรือเจ้าของเครื่องหมายการค้าสามารถพิสูจน์ต่อนายทะเบียนกรมทรัพย์สินทางปัญญาได้ว่า ประชาชนได้สามารถแยกแยะสินค้าที่ใช้เครื่องหมายการค้านั้นจากสินค้าที่ใช้เครื่องหมายการค้าอื่นได้ ก็ถือได้ว่าเครื่องหมายการค้านั้นได้ลักษณะบ่งเฉพาะที่เกิดจากการใช้แล้ว